
fUc           @   sv   g  Z  e  j i d  d 6d d 6 e  j i d d 6d d 6 e  j i d d 6d d 6 e  j i d d 6d	 d 6 d
 S(   u   stepy akermańskiet   tytulu  Wpłynąłem na suchego przestwór oceanu;
Wóz nurza się w zieloność i jak łódka brodzi:
Śród fali łąk szumiących, śród kwiatów powodzi,
Omijam koralowe ostrowy burzanu.

Już mrok zapada, nigdzie drogi, ni kurhanu;
Patrzę w niebo, gwiazd szukam, przewodniczek łodzi;
Tam zdala błyszczy obłok, tam jutrzenka wschodzi...
To błyszczy Dniestr, to weszła lampa Akermanu!

Stójmy!... Jak cicho!... Słyszę ciągnące żórawie,
Którychby nie dościgły źrenice sokoła;
Słyszę, kędy się motyl kołysa na trawie,

Kędy wąż ślizką piersią dotyka się zioła...
W takiej ciszy tak ucho natężam ciekawie,
Że słyszałbym głos z Litwy... Jedźmy, nikt nie woła!
t   trescu   majteczki w kropeczkiu  Gdy sześć lat skończyłem, do szkoły był czas
Maleńka Marzenka żegnała mnie tak
Zostawiasz mnie samą, ach, czemu tak jest
Me serce zranione do ciebie wciąż lgnie
I tuląc się do mnie mówiła mi tak:
Nie przejmuj się miły, bo to pierwszy raz

Majteczki w kropeczki ło ho, ho, ho,
Niebieskie wstążeczki ło, ho, ho, ho
Bielutki staniczek ło, ho, ho, ho
Maleńki guziczek ło, ho, ho, ho
To cały mundurek tych naszych pań
Z koronek i tiulek, to ja mówię wam.
u   kwiaty polskieu  W wirującym kolisku mętnieją 
Pary 
Ze studentów, dentystek i aptekarzy, 
Z pań rozgrzanych, podlotków i „kominiarzy” 
Kołujący się zrobił karuzel 
Szary. 
Ja – wódkę za wódką w bufecie… 
Oczami po sali drewnianej – 
I serce mi wali. [...] 
podchodzę 
na palcach 
i zaraz 
nad głową 
grzmotnęło do walca 
i porywam – na życie na śmierć – do tańca 
Grande    Valse   Brillante 
Czy pamiętasz, jak z tobą tańczyłem walca, 
Panno, madonno, legendo tych lat? 
Czy pamiętasz, jak ruszył świat do tańca, 
Świat, co w ramiona mi wpadł? 
Wylękniony bluźnierca, 
Dotulałem do serca 
W utajeniu kwitnące te dwie, 
Unoszone gorąco, 
Unisono dyszące, 
Jak ty cała w domysłach i w mgle
u   typowa Konopnickau	  Potęgi nadświatowej
Uderzył we mnie dech...
Zadrżała dusza moja
Od przedwiekowych ech...
I wicher mi stworzenny
Na głowie podniósł włos,
I wpadł mi z szumem w uszy
Przepaści wiecznych głos...

I harfą byłam drżącą
I chaos na niej grał
Ogromną pieśń bojową
Wszech duchów i wszech ciał...
I harfą byłam drżącą
Od tknięcia onych rąk,
Co z światów tworzą hymny
Wszechjęku i wszechmąk...

I serce mi stanęło,
I buchnął żarem słuch,
I chryzmat wziął widzenia
Mdlejący we mnie duch.
N(   t   przykladowe_wierszet   append(    (    (    sL   /var/www/gotowe/piotr/nowe/slowo/rymy-3-niedokonczone/przykladowe_wiersze.pyt   <module>   s   				