2019.09.20 04:26
dlaczego ogórek
Jest taka reguła, gdzie pisać "ó" a gdzie "u": zwykle tam, gdzie w rosyjskim jest litera "о", w polskim jest litera "ó", a gdzie w rosyjskim jest litera "у", w polskim jest litera "u" (dotyczy to tylko tych sytuacji, kiedy w polskim jest tam głoska "u", a nie na przykład głoska "o"). Przykład: "нож" więc "nóż", "чудо" więc "cud". Ale nie zawsze: po rosyjsku jest "огурец", a po polsku jest "ogórek". Zwróciłem na to uwagę wczoraj, kiedy zobaczyłem, że Ukrainka sprzedająca na straganie warzywa miała na tekturce napisane "ogurki". Do dalszego przemyślenia: w obu językach to słowo pochodzi z greckiego ἄγουρος. Czy coś z tego wynika?
komentarze:
2019.09.26 16:29 marcin_f
Wg prof. Bralczyka kiedyś po polsku pisało się „ogurek”, patrz https://sjp.pwn.pl/ciekawostki/haslo/OGOREK;5391574.html
2019.09.27 05:14 Piotrek
Łał. Więc zasada jest dobra, tylko ludzie są źli. Więc "ogórek" wymienia się na "góra". Niezłe.
2019.09.27 17:48 marcin_f
No, jak pierwszy raz dowiedziałem się o tym, też długo zdziwienie mnie trzymało. Wydawać by się mogło, że tendencje do zmian polskiej ortografii na bardziej logiczną pojawiły się razem z powszechnym dostępem do internetu i przekonaniem, że każdy pisać może, jeden lepiej, a drugi gorzej, ale jak widać to znacznie starsza tendencja. Jeszcze dodam, że przed II wojną św. był inżynier kolejnictwa, który nazywał się Oskar Ogurek – jak widać, jego rodzina nie podążała za modą i utrzymała prawidłową pisownię.
Jeszcze mi się przypomniało, że bardzo dawno temu „ó” i „u” to były różne fonemy (inaczej wymawiane), ó to było wymawiane jako coś między „o” a „u”, ale od tego czasu różnica się zatarła.
2019.09.27 18:00 Piotrek
A powiedz mi, proszę, Marcinie, kim jesteś, czy skądś się znamy i jak trafiłeś na mojego bloga.
powrót na stronę główną
RSS