2021.05.23 06:32
Staff Leopold, drzewa wysokie
O, cóż jest piękniejszego niż wysokie drzewa!
Wyzwolona dusza rośnie z widmami koron smukłych,
Które zmierzch ciemnością odziewa...
Z wolna wszystko umilka, zapada w krąg głusza.
Gdy tysiącem srebrnych nożyc szybko strzygą ciszę
Z łąk koniki polne w sierpniowym gorącu
W bezwietrzu sennym ledwo miesza się, kołysze,
Zapach wody, zielony w cieniu, złoty w słońcu.
Pogłębiona odbitych konarów sklepieniem
Woda się pawich barw blaskiem rozlewa
Nad nią w brązie zachodu kute wieczornym promieniem.
Niż wysokie drzewa - piękniejszego jest cóż, o!
https://literat.ug.edu.pl/staff/080.htm
komentarze:
powrot na strone glowna
RSS